நாலாயிரத் திவ்வியப் பிரபந்தம்/நாச்சியார் திருமொழி/5-வது திருமொழி - உய்யவுலகு
செங்கீரைப் பருவம்[தொகு]
எண்சீர்க்கழிநெடில் ஆசிரியவிருத்தம்
உய்ய வுலகு படைத்துண்ட மணிவயிறா!
ஊழிதோ றூழிபல ஆலிலை யதன்மேல்*
பைய உயோகுதுயில் கொண்ட பரம்பரனே!
பங்கயநீள் நயனத்து அஞ்சன மேனியனே*
செய்யவள் நின்னகலம் சேம மெனக்கருதிச்
செலவுபொலி மகரக் காது திகழ்ந்திலக*
ஐய! எனக்கு ஒருகால் ஆடுக செங்கீரை
ஆயர்கள் போரேறே! ஆடுக ஆடுகவே. (1)
கோளரியின் னுருவங் கொண்டுஅவுண னுடலம்
குருதி குழம்பியெழக் கூருகிரால் குடைவாய்!*
மீளஅவன் மகனை மெய்ம்மைக் கொளக்கருதி
மேலை யமரர் பதிமிக்கு வெகுண்டுவர*
காளநன் மேகமவை கல்லொடு கால்பொழியக்
கருதி வரைக்குடையாக் காலிகள் காப்பவனே!*
ஆள! எனக்கு ஒருகால் ஆடுக செங்கீரை
ஆயர்கள் போரேறே! ஆடுக ஆடுகவே. (2)
நம்முடை நாயகனே! நான்மறையின் பொருளே!
நாவியுள் நற்கமல நான்முகனுக்கு* ஒருகால்
தம்மனை யானவனே! தரணிதல முழுதும்
தாரகையின் னுலகும் தடவி அதன்புறமும்*
விம்ம வளர்ந்தவனே! வேழமும் ஏழ்விடையும்
விரவிய வேலைதனுள் வெனறு வருமவனே!*
அம்ம! எனக்கு ஒருகால் ஆடுக செங்கீரை
ஆயர்கள் போரேறே! ஆடுக ஆடுகவே. (3)
வானவர் தாம்மகிழ வன்சகட முருள
வஞ்ச முலைப்பேயின் நஞ்சமுது உண்டவனே!*
கானக வல்விளவின் காயுதிரக் கருதிக்
கன்றது கொண்டெறியும் கருநிற என்கன்றே!*
தேனுகனும் முரனும் திண்திறல் வெந்நரகன்
என்பவர் தாம்மடியச் செருவதிரச் செல்லும்*
ஆனை! எனக்கு ஒருகால் ஆடுக செங்கீரை
ஆயர்கள் போரேறே! ஆடுக ஆடுகவே. (4)
மத்தளவும் தயிரும் வார்குழல் நன்மடவார்
வைத்தன நெய்களவால் வாரிவிழுங்கி* ஒருங்கு
ஒத்தஇணை மருதம் உன்னி யவந்தவரை
ஊருகரத் தினொடும் உந்திய வெந்திறலோய்!*
முத்தினிள முறுவல் முற்ற வருவதன்முன்
முன்னமுகத் தணியார் மொய்குழல்கள் அலைய*
அத்த! எனக்கு ஒருகால் ஆடுக செங்கீரை
ஆயர்கள் போரேறே! ஆடுக ஆடுகவே. (5)
காயமலர் நிறவா! கருமுகில் போலுருவா!
கானக மாமடுவில் காளியனுச்சியிலே*
தூயநடம் புரியும் சுந்தர என்சிறுவா!
துங்கமதக் கரியின் கொம்பு பறித்தவனே!*
ஆயமறிந்து பொருவான் எதிர்வந்த மல்லை
அந்தர மின்றியழித் தாடிய தாளிணையாய்!*
ஆய! எனக்கு ஒருகால் ஆடுக செங்கீரை
ஆயர்கள் போரேறே! ஆடுக ஆடுகவே. (6)
துப்புடை யாயர்கள் தம்சொல் வழுவாது ஒருகால்
தூய கருங்குழல்நல் தோகை மயிலனைய*
நப்பின்னை தந்திறமா நல்விடை யேழவிய
நல்ல திறலுடைய நாதனும் ஆனவனே!
தப்பின பிள்ளைகளைத் தனமிகு சோதிபுகத்
தனியொரு தேர்கடவித் தாயொடு கூட்டிய* என்
அப்ப! எனக்கு ஒருகால் ஆடுக செங்கீரை
ஆயர்கள் போரேறே! ஆடுக ஆடுகவே. (7)
உன்னையும் ஒக்கலையில் கொண்டு தமில்மருவி
உன்னொடு தங்கள் கருத்தாயின செய்துவரும்*
கன்னியரும் மகிழக் கண்டவர் கண்குளிரக்
கற்றவர் தெற்றிவரப் பெற்ற எனக்குஅருளி*
மன்னுகுருங் குடியாய் வெள்ளறையாய்! மதிழ்சூழ்
சோலைமலைக் கரசே கண்ண புரத்தமுதே!*
என்னவலம் களைவாய்! ஆடுக செங்கீரை
ஏழுலகு முடையாய்! ஆடுக ஆடுகவே. (8)
பாலொடு நெய்தயிர் ஒண்சாந்தொடு சண்பகமும்
பங்கயம் நல்ல கருப்பூரமும் நாறிவர*
கோலநறும் பவளச் செந்துவர் வாயினிடைக்
கோமள வெள்ளி முளைப்போல் சிலபல்லிலக*
நீலநிறத் தழகா ரைம்படையின் நடுவே
நின்கனி வாயமுதம் இற்று முறிந்துவிழ*
ஏலுமறைப் பொருளே! ஆடுக செங்கீரை
ஏழுலகு முடையாய்! ஆடுக ஆடுகவே. (9)
செங்கமலக் கழலில் சிற்றிதழ்போல் விரலில்
சேர்திக ழாழிகளும் கிண்கிணியும்* அரையில்
தங்கிய பொன்வடமும் தாளநன் மாதுளையின்
பூவொடு பொன்மணியும் மோதிரமும் கிறியும்*
மங்கள வைம்படையும் தோள்வளையும் குழையும்
மகரமும் வாளிகளும் சுட்டியும் ஒத்திலக*
எங்கள் குடிக்கரசே! ஆடுக செங்கீரை
ஏழுலகு முடையாய்! ஆடுக ஆடுகவே. (10)
அன்னமும் மீனுருவும் ஆளரியும் குறளும்
ஆமையு மானவனே!ஆயர்கள் நாயகனே!*
என்அவலம் களைவாய்!ஆடுக செங்கீரை
ஏழுலகு முடையாய்!ஆடுக ஆடுகவென்று*
அன்னநடை மடவாள் அசோதை யுகந்தபரிசு
ஆனபுகழ்ப் புதுவைப் பட்டன் உரைத்ததமிழ்*
இன்னிசை மாலைகள் இப்பத்தும்வல்லார் உலகில்
எண்திசையும் புகழ்மிக்கு இன்பமது எய்துவரே. (11)
பெரியாழ்வார் திருவடிகளே சரணம்